تاریخچه دره نوردی

در کشور عزیزمان ایران :

تاریخچه ورود به دره های فنی و عمودی به همراه کار فنی و لزوم کار با طناب در سال 1332 همزمان با ساخت سد کرج (امیرکبیر ) و استقرار گردان چترباز و گارد جاویدان ارتش در آن مکان شروع می گردد.

دره تکاوران در محل استقرارشان توسط گارد جاویدان ارتش گشایش شد.

دره دارای 4 آبشار است که فقط 3 ماه از سال آب جاری دارد، اولین بار دو شخص نظامی به نامهای آقایان وزیری (وزیری نژاد) و مرتضوی اقدام به شناسایی دره اندرسم (تنه دار) در منطقه چهار باغ مازندران می کنند ولی پس از فرود دوم مجبور به خروج از دره می شوند و در تیرماه سال 1362 تیم دو نفره به سرپرستی مرحوم رضا اقمشه و حسین سمیع موفق به گشایش این دره می شوند. این گشایش نقطه عطفی برای دره نوردی ایران می باشد.
در سال 1373 گروه داراب گرد به سرپرستی آقای عبدالمحمدی اقدام به گشایش دره رغز در استان فارس می کند. سال 1380 گروه خانه کوهنوردان تهران اقدام به گشایش دره کمجل در منطقه سیاه بیشه مازندران کرد. دهه 80 دره های زیادی گشایش شد و هر سال با اکتشاف و گشایش مسیرهای جدید این رشته ورزشی گسترش بیشتری می یافت.

عکس تنگ رغز

مرداد 1384 بزرگترین تراژدی غم انگیز دره نوردی و کوهنوردی ایران رقم خورد، یک تیم 11 نفره از باشگاه خانواده و طبیعت قزوین در دره «اندرسم» جاده چالوس بر اثر وقوع سیل دچار حادثه گشته و همگی فوت شدند.

تا اواخر دهه هشتاد دره نوردی بر اساس دانش سنگنوردی و با همان تکنیک ها و طناب ها صورت می گرفت.
پس از آن گروه هایی به فعالیت های تخصصی تر در خصوص دره نوردی پرداختند و با به کارگیری دانش کشور های پیشرو در این رشته مانند مربیان کشور فرانسه سعی در بروز رسانی تکنیک های دره نوردی و گشایش های بیشتر داشتند.
پیروی تلاش های مستمر مشتاقان این رشته بهار سال 1391 اولین همایش کشوری دره نوردی در نیشابور و در تابستان همان سال همایش دوم در کرج برگزار شد. دستاورد این همایش‌ها لزوم آموزش دانش روز دره نوردی بود که در این راستا در پاییز سال 1391 به میزبانی هیئت کوهنوردی اصفهان و گروه کوهنوردی آراد، دوره رسمی دره نوردی توسط آکادمی دره نوردی آمریکا در اصفهان تحت نظر آقای ریچارد کارلسون برگزار شد.
این آموزش‌ها شامل دو دوره متفاوت هنر دره نوردی و تکنسین نجات دره بود که در مدت 15 روز برگزار شد.

تابستان 1392 سومین همایش کشوری دره نوردی در قرارگاه فدراسیون در پلور برگزار شد و در پاییز همان سال اولین مانور مشترک نجات در دره توسط هلال‌احمر و شرکت‌کنندگان دوره تکنسین نجات دره برگزار شد.
سال 1392 برای اولین بار در فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی جمهوری اسلامی ایران بخش دره نوردی راه‌اندازی گردید.

در جهان :

علیرغم نام آنگلوفونی و تلاش ایالات متحده برای یافتن منشأ این ورزش در اکتشافات انجام شده در سرزمین های بومی ، رشته Canyoning ریشه در قاره اروپا دارد و فرانسوی ها را باید بنیانگذاران این رشته دانست.

یک اسم مهم و بهتر است بگوییم  از همه مهمتر ، ادوارد آلفرد مارتل است. این فرانسوی نه تنها پدر دره نوردی بلکه پدر غارشناسی مدرن نیز محسوب می شود. مارتل مردی دانشمند است: نقشه نگار ، جغرافیدان و غارنورد. این پیشگام در سال 1895 Societe de Spéléologie را تاسیس کرد اما قبل از اینکه تصمیم بگیرد کاوش در مناطق آهکی فرانسه را شروع کند. دقیقاً در سال 1888 او با برخی از دوستانش اولین کاوش واقعی در یک غار طبیعی را انجام داد. مارتل در پرتگاه برامابیاو کاوش کرد ، این نام از زبان اکسیتانی گرفته شده و به معنای “گاو زدن است” که  به آبشاری 10 متری متصل می شود.

مارتل همراه با گروهی از دوستانش (گابریل مارسل و فیلیپ گوپیلات چیللی امیل هیپولیت فولکیو کائوس ، لوئیس آرمند ، کلود بلانک و امیل میشل) 1300 متر از حفره زیرزمینی را کشف و مستند می کند. البته اولین اکتشافات دارای همه نکات علمی و اکتشافی بود.

در سال 1905 مرد بی باک ما تصمیم گرفت با اولین عبور اکتشافی از یک دره مواجه شود ، این دره  “Gorges du Verdon” نام دارد.

یکی از بزرگترین دره های اروپا. دیوارهای Verdon بیش از 700 متر ارتفاع دارند .

پیشاهنگان ما به تجهیزاتی ابتدایی مجهز بودند و حتی  مهار های استانداردی جهت فرود و استفاده ی طناب وجود نداشت، مهارهایی که برای دستیابی به آنها باید منتظر اوایل قرن بیستم باشیم  تا اولین مهار کوهنوردی را ببینیم  که احتمالاً توسط کوهنورد آلمانی Jeanne Immink در طول اکتشافات خود در دولومیت ها طراحی شده است. تیم آلن واترهاوس ، پاول سدون و تونی هوارد این شانس را داشتند که در اوایل دهه 60 ، اولین مهار کوهنوردی را که توسط شرکت انگلیسی “Troll climbing Equipment” ساخته شده بود ، استفاده  کنند. حتی متخصصان غارشناسی و سپس اولین کاوشگران دره از مهارهای حاصل از کوهنوردی استفاده می کردند  .

دره نوردی به عنوان فعالیتی سبک و هیجان انگیز و ایمن  ، همچنین بعنوان  یک جاذبه ورزشی و توریستی از اوایل دهه 80 در اسپانیا و فرانسه آغاز شد. اکتشاف سیستماتیک تنگه ها در فرانسه و اسپانیا و به مرور در سایر کشور های جهان منجر به نقشه برداری از دره ها و کشف مکان های شگفت انگیزی شد که دستیابی به آنها دشوار به نظر می رسید مکان هایی که اکنون به عنوان مقاصد  گردشگری با جاذبه های بسیار پیشنهاد می شوند.

بزرگترین اکتشاف وپیمایش دره نوردی جهان دره کمجه خولا است. این دره بین قله آناپورنا و قله ماناسلو در نپال قرار داشته و هفت کیلومتر طول و 2300 متر کاهش ارتفاع دارد. در سال 2011 کار اکتشاف توسط تیمی فرانسوی/نپالی به پایان رسید.