روستای آغشت از توابع بخش چندار در شهرستان ساوجبلاغ از استان البرز است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و جمعیتی هشتصد نفره دارد. فاصله روستا تا مرکز دهستان ۱۲ کیلومتر است. این روستا و قلعهی اسرارآمیزش شاید یکی از ناشناختهترین گردشگاههای اطراف تهران است و در عین حال یکی از زیباترینها میباشد.
علت نامگذاری
علت نام گذاری این روستا وجود آبهای روان، چشمهها و بارش زیاد بوده است. در حقیقت نام آغشت ترکیبی از دو بخش آو به معنای آب و غشت با معنی انباشته شدن و فراوان بودن است. در ضمن توجه کنید که تلفظ درست نام روستا، Aqasht میباشد.
تاریخچهی روستای آغشت
این طور گفته شده است که سابقهی استقرار آغشت به پیش از اسلام بر میگردد و ساکنین اولیهی آن گبرها (به افراد بیدین یا دارای دین های کاذب یا متفرقه اطلاق میشود) بودهاند. به طور احتمالی میتوان گفت قدمت و تاریخچهی نهان پشت این روستا به بیش از هزار سال قبل باز میگردد. یکی از دلایل اصلی سکونت در این روستا، آب فراوان میباشد. جمعیت این روستا در سال ۱۳۳۰ خورشیدی ۳۰۰ نفر بوده که با گذشت زمان در سال ۱۳۷۵ به ۲۳۶ نفر کاهش یافته است. لهجهی مردم روستای سرسبز و خوش آب و هوای آغشت، تقریباً به لهجههای مردم مازندران و طالقان شباهت دارد.
پوشش گیاهی
جایی که آب و خاک خوبی دارد، انتظار میرود پوشش گیاهی هم غنی باشد. گونههای غالب گیاهی این روستا «گون» و «رگ» است. محصولات زراعیای که از باغها به دست میآید، بسیار اندک است و به مصارف شخصی و خانوادگی میرسد. در صورتی که محصول باغات روستا زیاد باشد، در میدان اصلی به فروش میرسد.
آب وهوای روستای آغشت
آغشت دارای آب و هوای دلپذیر در فصلهای گرمتر سال است. در واقع این روستا، یک روستای ییلاقی میتواند به حساب بیاید. طبق اطلاعات ایستگاه هواشناسی استان البرز، کمترین میزان متوسط ماهانه درجهی حرارت ثبت شده در آغشت ۹ درجهی سانتی گراد در سردترین فصل سال و حداکثر مطلق آن ۴۲ درجه بوده است. در تیرماه که گرمترین فصل است، حداقل دما ۱۱ درجه است که نشان از هوایی دلچسب در مقایسه با گرمای سوزان کلانشهرهای اطرافش دارد.
به عنوان جمع بندی میتوان گفت با توجه به قرارگرفتن این روستا در منطقه کوهستانی و شرایط آب و هوایی خاص منطقه، اقلیم روستا با زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل به صورت کوهستانی معتدل میباشد. آغشت به طور کلی دارای آب و هوای نیمه خشک داخلی است که نوعی آب و هوای مدیترانهای است. منطقهای است ییلاقی با مناظر بسیار زیبا که با این مشخصات سبب مهاجرت و مهاجرتهای فصلی افراد از شهرهای اطراف مانند تهران و کرج شده است.
دژ آغشت
آغشت هیچ قلعهی تاریخیای ندارد! اما به دژ زیبای خود شهرت دارد. پس این دژ که در تصاویر آغشت دیده میشود چیست؟
آن چه که به نام دژ آغشت در این روستا شهرت پیدا کرده است، ساختمان ویلایی است که متعلق به یکی از ساکنان تهران میباشد. این ویلا حدود ده سالی هست که با بهره گیری از ایدههای آفرینشگرایانهی سازندهی خوش ذوقش، ساخته شده است.
امکانات روستا
گازکشی در این منطقه انجام شده است و روستا دارای گاز شهری میباشد. آب آشامیدنی این روستا از چشمه ای، فراهم میشود که در ۱۷ کیلومتری روستا، در بلندیهای سخت گذر ، قرار گرفته است. این چشمه از چشمههای پر آب منطقه میباشد و میتواند به خوبی اب مورد نیاز روستا را تامین کند. گرمابهای بسیار قدیمی هم در روستا ، دیده میشود که قدمت آن به دههی چهل خورشیدی باز میگردد و تا حدود سال ۱۳۷۰ نیز کار میکرده است . امروزه ، دیواره ی این گرمابه را به روش زیبایی ، آراستهاند . روستا ، دارای زمین چمن ورزشی بسیار خوب و بزرگی است. دو مسجد در روستا وجود دارد. مسجد فراگیر ( جامع ) آغشت و مسجد ابوالفضل که کوچکتر است و در یکی از پس کوچههای روستا پنهان شده است. روستا دارای دبستان میباشد. منتهای امر مقطع تحصیلی کنونی برای دانش آموزان تا همین ابتدائی است و برای تحصیلات بیشتر دانشآموزان باید به اطراف بروند یا باید قید تحصیل را به دلیل شرایط سخت بزنند. علاوه بر این موارد آغشت دارای یک خانهی بهداشت هم هست.
بدون دیدگاه